Project 2009: Weeshuis TAKEO

Bij aankomst in Pnohm Pen werden we op het vliegveld verwelkomd door een aantal weeskinderen van een weeshuis aldaar.













Het weeshuis ligt prachtig tusen de rijstvelden, van een afstand ziet het er netjes uit...


Rondom het weeshuis ligt veel modder en puin waarin de kinderen hun voeten kapot lopen in de drassigheid waarbij het risico op voet-infecties erg groot is. Om het weeshuis hebben we daarom een soort van betonnnen stoep van 20 cm dik, gewapend beton gestort.

VOOR.... NA!

Van de weg naar het weeshuis is eveneens een verhard pad aangelegd zoals boven te zien is.

Hier onder is de staat van de vloer te zien, zoals die in het hele weeshuis was toen wij aankwamen, niet erg prettig om daar blootvoets over te rennen.. tijd voor tegelwerk >> meer dan 200 M-2.

VOOR......... NA!

Het schilderwerk was in een paar jaar door rookschade vanuit de keuken en door uitingen op de muren ook zeer hard aan een frisse laag toe. Hieronder is het reslutaat te zien van 100-en liters verf die we hebben weggesausd.

Bij geen enkele winkel konden we een kruiwagen kopen.. toch wel handig met zoveel vrachtwagens zand, grind en puin.. Met gebaren en een tekening hebben we een smid duidelik kunnen maken wat we bedoelde. Eén wiel?? Ja één wiel! De smid heeft een nacht doorgewerkt en zelfs de moeite genomen de kwuiwagen te spuiten in een fris blauw kleurtje!

Er werd natuurlijk niet alleen maar gewerkt.. onder deze foto's een kort filmpje van Yffi die de nieuwe kruiwagen aan een test-rit onderwerpt..

Het koken op houtvuur is zo in de cultuur verweven dat daar moeilijk van af te komen is. Zoals op de foto's te zien is, was er helaas geen rookkanaal / rookafzuiging aanwezig waar door niet alleen de keuken zwart blakert, maar ook het rookgas naar de jongens slaapzaal ging. Tijd voor een verbetering! We hebben een rookkanaal aangebracht en houtvuur stookplaatsen die makkelijk te reinigen zijn.De kozijnen en deuren van het weeshuis waren van een zo'n inferieure kwaliteit dat na twee jaar gebruik en een storm er meer kapot dan heel was.

Alle kozijnen, alle deuren en alle ramen van het hele weeshuis, inclusief de toiletdeuren buiten hebben we vervangen. Na de afwerking zal de boel nogmaals geschilderd worden waardoor het weeshuis als nieuw is.

De kinderen van de van Reenenschool uit Bergen zijn per foto meegereisd in de koffer en vol enthousiasme ontvangen door de lokale, armste kinderen. Het Efteling -petje en heel veel meer kleertjes (met dank aan Caroline van der Maas) werden met alle pret van de wereld gedragen door de kinderen.

Vlak in de buurt van het weeshuis hebben we nog 13 huizen van een nieuw, golfplaten dak en neiuwe, waterdichte wanden voorzien. We hebben voorrang gegeven aan de gezinnen met de meeste kinderen >> moeder met 6 kinderen in een huisje van 3 X 4 meter waarbij het dak meer kapot dan heel was.
Kan je je met zo'n dak voorstellen dat je zo'n BUI over je heen krijgt???














Een nieuw dak, nieuwe wanden minder mooi maar waterdicht!! >>

Beste mensen,

Inmiddels zijn we al weer enige tijd terug van ons verblijf in Cambodja en weer helemaal bijgekomen.
Het was wederom een unieke ervaring en we hebben er allen een heel goed gevoel eraan overgehouden.

Zaterdag 1-11 zijn de Maartens, Rolf en Yffi aangekomen in Phnom Penh. We werden uitbundig verwelkomd door mr. Kim Ny en de kinderen die in het weeshuis in Phnom Penh wonen (ook onder leiding van Mr.Kim). Dit weeshuis hebben we bezocht. De wijk waarin het weeshuis staat, stond helemaal blank door de grote hoeveelheden regen die was gevallen. De huisjes stonden tot de stoelen (als die er al waren) onder water, maar het leek alsof het de mensen niet deerden.
In het guesthouse hebben we ons opgefrist om vervolgens Lars van het vliegveld te halen. Lars is 7 jaar geleden geëmigreerd naar Peru en had er een reis van 40 uur opzitten. Dit weerzien moest natuurlijk gevierd worden met een biertje.

De zondag zijn we vroeg opgestaan om inkopen te doen. Voor de werkzaamheden die we in het weeshuis zouden gaan doen hadden we naast materialen ook veel gereedschappen nodig. Tegelsnijder, betonmolen, een stamper (tweedehands om keien in de grond te stampen als basis voor het beton aan de buitenzijde van het gebouw), wapeningstaal, emmers, schroevendraaiers, verfrollers, boormachine, schroeven, spijkers, hamers, breekijzers, troffels, scheppen, pikhouwelen, etc. Alles is te krijgen in Phnom Penh behalve een ladder en kruiwagen. Deze hadden een levertijd van een dag en kosten beiden $ 150,-. Veel te duur dus. De ladder hebben we van hout gemaakt en de kruiwagen hebben we door de plaatselijk smid laten maken voor $ 50,-.

Volgeladen zijn we naar het weeshuis nabij Takeo gereden. En ook daar was het welkom warm.
Het weeshuis is 2 jaar gelden gebouwd, maar nooit echt afgemaakt. Ook is er bezuinigd, zodat het gezegde van Maarten weer opgaat: “Goedkoop is duurkoop”. Tijdens een storm zijn de binnendeuren en de luiken eruit gewaaid. Er zijn destijds 2 doucheruimtes gemaakt, met toilet. Maar de waterleiding ernaartoe is nooit aangebracht, evenals het ontbreken van de watertoren voor de waterdruk. Rondom het gebouw is het een grote modderpoel, de kinderen moeten door de modder als ze naar de toiletten moeten: een betonpad is geen overbodige luxe. De enige manier om goed water te drinken is het regenwater. Door het aanbrengen van de dakgoten kan veel regenwater worden opgevangen Er is een waterput, maar het grondwater heeft waarschijnlijk een te hoog arseen gehalte. Dit water moest dus onderzocht worden. De afwerkvloeren ontbraken dus een tegelvloer zou fantastisch zijn. Koken gebeurt in een hoekje van de keuken op een houtvuurtjes, zodat vervolgens het hele weeshuis blauw staat van de rook. Een afvoerpijp zou uitkomst bieden.

Alles was heel goed voorbereid, er was zand, grind, de binnendeuren en nieuwe luiken waren al op het werk aanwezig en het meest belangrijke: werklieden.
De maandag zijn we, na de aanschaf van > 150 m2 vloertegels en 100 m2 wandtegels volop aan de slag gegaan: althans, de werklieden. En ze konden ook goed bouwen. De eerste dagen hebben we volop geholpen, maar al snel bleek dat wij de oppermannen waren. Dat gaf ons het gevoel dat we niet effectief bezig waren. Het sjouwen met stenen kan de lokale bevolking ook en dat willen ze ook graag omdat ze dan weer wat geld verdienen.

We zijn in de omgeving gaan kijken en viel ons oog op hutten die er zeer belabberd uitzagen. Gaten in dak (gemaakt van palmbladeren), scheve hutten en gevels die geheel verdwenen waren. We hebben weer grootst materialen ingekocht (golfplaten en rietmatten, spijkers, hamers, ijzerdraad en veel hout) om deze hutten op te knappen. De eerste hutten hebben we gezamenlijk met de mannen, vrouwen en kinderen uit het dorp gemaakt. En al snel zagen we dat de mensen zelf initiatieven namen en bij elkaar gingen helpen. Onze taak was voornamelijk materialen halen en er heen brengen. Dit was op zich al een hele toer, omdat de hutten alleen met brommer te bereiken zijn, een grote aanhanger aan de brommer kon maar net op de paden door de rijstvelden.

Na twee weken hebben we dertien hutten verbeterd, de kinderen voorzien van de kleren die Maarten uit Nederland had meegenomen, een aantal mensen geld laten verdienen met werken, en het weeshuis geheel verbeterd zodat de kinderen weer privacy hebben op het toilet en gewoon in een goede omgeving slapen en les kunnen krijgen. Zonder in de rook te zitten als er gekookt wordt.

Dit over de werkzaamheden en de hoeveelheid werk dat verricht is. Wij zijn erg tevreden en we hopen dat jullie dat ook zijn. Dit had nooit gekund zonder de schenkingen die gedaan zijn door u. Ook Carola Kaller (Stichting Hopeful Childeren) is zeer dankbaar voor het resultaat.

Het mooie is dat we het met zijn vijven ook geweldig naar ons zin hebben gehad. We hebben iedere avond heerlijk gegeten (althans, de meningen daarover verschillen. Elke dag fried rice met fried vegetables begint bij sommigen al snel te vervelen). We hebben zelf een dag vakantie gehouden in Shinoukville (strandplaats). We hebben ook plannen gemaakt voor het volgende project en dat wordt mogelijk Peru. Lars vindt dat daar ook wel het nodige verbeterd kan worden.

Van de volgende plannen houden we jullie op de hoogte.

Hieronder komt bineen een aantal dagen de financiële verantwoording waarbij we nogmaals benadrukken dat de tickets, visa, eten en drinken, hotel en vervoer van ons eigen geld is betaald!

Grote groet,

vlnr: > Yffi, Lars, Maarten, Maarten en Rolf (en Leen, onze financiele man vanuit Nederland)

Financiele verantwoording Project TAKEO:

Klik op onderstaande link en open vervolgens het bestand "cambodja"

https://secure.filesanywhere.com/FS/v.aspx?v=896f62885f6273b7b1a1

We hebben in Cambodja op een verantwoorde manier veel geld uitgegeven aan dit project. Door het enorme enthousiasme van verschillende sponsoren, familie, vrienden, kennissen, collega's en de inzet van scholen is het totale bedrag dat we hebben opgehaald dermate hoog geworden, dat we het niet in zijn geheel hebben kunnen uitgeven. We hebben besloten dat we het resterende bedrag zelf in de (nabije) toekomst zullen uitgeven. Omdat onze doelstellingen (zoals iedere cent uitgeven aan het project, geen overhead etc etc) hoog in ons vaandel staan, willen we het resterende bedrag niet aan een andere stichting doneren die deze doelstellingen niet kunnen realiseren. We hebben overwogen om het resterende bedrag te schenken aan Hopeful Childeren Center, maar we willen liever meer hulpbehoevende mensen op weg helpen zoals we in Takeo hebben gedaan. Daarnaast willen we zelf de touwtjes in de handen hebben waar het geld aan besteed wordt.

Rolf en Yffi zullen rond februari 2010 naar India gaan om daar een twintigtal woningen voor allerarmsten te realiseren. Het is de bedoeling dat de bewoners vooral zelf aan de slag gaan, met materialen en 'know how' van Rolf en Yffi. Over twee jaar zal ons team naar de jungle van Peru afreizen om daar eveneens een dergelijk project te van de grond te krijgen.

100 % van het geld dat wordt ingezameld wordt besteed aan het project ter plekke.

Geen ordners vol "plannen van aanpak", maar handen uit de mouwen!!

Geen kosten aan vliegtickets, taxiritten, hotelovernachtingen, of anderszins "privé kosten", deze kosten worden door ons zelf gedragen.

Project 2009: Weeshuis Takeo

In november 2009 gaan wij naar Cambodja om een weeshuis in de buurt van Takeo op te knappen.

Dit weeshuis is opgenomen in de organisatie van stichting Hopeful Children Center. Deze stichting, welke geleid wordt door Carola Kaller, is eigenaar van het weeshuis waardoor er minimaal bemoeienis van de overheid zal zijn, en daardoor minder corruptie en minder bureaucratie. Doelen van de stichting van Carola Kaller zijn onder andere:

1. de kinderen veilig onderdak bieden

2. de kinderen naar school laten gaan

3. zorgen voor lesmateriaal en leerkrachten

4. zorgen voor gezond en gevarieerd voedsel voor de kinderen.

Het weeshuis in Takeo is in het voorjaar getroffen door een zware storm waardoor deuren en luiken zwaar zijn beschadigd of zijn verdwenen.

Wat gaan we doen:

Ongeveer een jaar geleden zijn wij gestart met de voorbereidingen van deze 'werkreis'.

We gaan in ieder geval:

1. deuren en luiken vervangen / repareren.

2. de cement dekvloer verwijderen en alles vervangen door plavuizen waardoor beter schoongemaakt kan worden, iets dat de hygiene zeer ten goede zal komen.

3. rondom het weeshuis bestraten zodat de ongeschoeide voeten van de kinderen niet beschadigen door modder en puin.

4. het waterbassin verhogen zodat er waterdruk ontstaat.

5. een rookkanaal in de keuken aanbrengen (zie volgend verslag Mumbai voor noodzaak hiervan).

6. de afrasteringen om de (kippen) farm optimaliseren, waardoor er geen kleinvee kan ontsnappen.

7. waterpompen plaatsen

8. hokken voor vee timmeren

Het bijzondere van dit project is dat we naast de hulp aan het weeshuis en de school ook investeren in de ontwikkeling van het hele dorp. Zo doneren we onder andere kippen, hanen en voer aan de bewoners zodat er door middel van het fokken van kuikens een structurele verandering komt in hun inkomsten / middelen van bestaan.

Afhankelijk van de financiële middelen, de plaatselijk in te huren arbeid, de te verkrijgen bouwmaterialen en de wensen van de dagelijkse leiding van het weeshuis worden er nog extra dingen gedaan (denk aan schilderwerk, het creeeren van een speelplek etc.) en kunnen we de bevolking wellicht van meerdere lange termijn uitdagingen voorzien.

We gaan van 30 oktober tot 14 november naar Takeo en gaan daar vol enthousiastme aan het werk om alles te kunnen realiseren. Dit doen we niet alleen; we kunnen daar rekenen op hulp van de lokale bevolking en zullen daar, met behulp van uw donaties, ook mensen van betaald werk kunnen voorzien.

Wij hebben er weer veel zin in en hopen dat zoveel mogelijk mensen ons doel zullen ondersteunen.

Alle prive kosten, vliegtickts en andere reiskosten, de kost en inwoning ter plekke worden door ons zelf betaald, ofwel:

Iedere cent wordt aan het project besteed!

U kunt uw bijdrage storten op onze rekening:
Ons bankrekening nummer is: 13.26.31.245
t.a.v. L.van Eijk-inzake weeshuis cambodja
Rabobank Houten

Voor betalingen vanuit het buitenland;
IBAN; NL87 RABO 0132 6312 45
BIC; RABONL2U

Uw bijdrage, hoe klein dan ook, is van harte welkom. Vele beetjes maken het verschil!

U kunt helpen helpen >> zie volgende link...

http://www.youtube.com/watch?v=mG5SFSXWiOI

Wij willen de volgende mensen vast hartelijk danken voor hun financiële bijdrage:

Marjolein Padmos, Amsterdam** www.citruspers.net "de plan-agenda" Amsterdam ** Trees Caldenhoven, Putten** Castrum bv, H.M. de Garijn, Barnebeld** Aty en Wouter Lotens, Soesterberg** Ad en Ans Nuijten, Mesch**Siem en Riet Poot, Kedichem**Swat Finance BV, Houten** Gea Klompenhouwer, Putten**Nieke en Henri Pachen, Kedichem** Hanneke en Paul van den Pol, Arnhem**Pedro en Hendrike Lebens,Margraten** Jan en Anja van de Wijngaard, Kecihem**Adrie en Beppie Lamoré, Driebergen** Bas en Kitty Rutten, Venlo**Lummy en Carel van Stapele, Kedichem**Jaques en Annemie van den Pol, Eijsden**Mia en Maack Peusens, Lubeck** Frans en Viviane Steinbusch, Ulestraten**Crit en Marlies Peusens, Visé** Gerard en Heleen Jansen, Leusden**Bèr en Dréa Broers, Eijsden**Els en Nico Braeken, Eijsden**Dorine Rutten, Grevenbicht**Jef en Irene Pleumekers, Maastricht**Daan, Veerle, Tijs en Renske Kalmeijer, Utrecht**Mw Neet-Baghuis**Mw Bruggink-Pulskens**J.J.van Poortvliet-Schot**H.J. Bruggink, Geldrop**H.M.C. Festen, Geldrop**R.J. Oosterman**Dhr.R.Meijerink**G.M.J. van der Ing**C.A.Yff, Bergen (nh)**mw. E. van Lommel-Biesma**F.Steijns-van Poortvliet**J.A. de Klerk**fam.A.Beij,Heiloo**Mw P.F.M. van Deursen**fam.Caldenhoven-Leend, Ijsselstein**mw van Wijk-Arissen**mw.M.A.M. van Bekkum**Mw. M.Kuit, Weesp**Chakravartis Consulting, Eindhoven**M.H.Meijerink**M.J. de Lange-Blaauw** R.Metselaar- van Vossen**WR. de Wild**H.P.M.Beentjes, Uitgeest** Yvonne en Willem Mantel, Schoorl**Dick en Pien van Norren, Leusden**Jan en Annelies van der Laan, Ede**Groeneveld & Groeneveld**H.de Bruin**Magda en Jaques Huijbrechts, Nijmegen**van Buuren & van Buuren** A.M. Pierson**L.A.M. Hoogerbrugge**Ineke Kuit & PieterPadmos, Amersfoort** Trienet Kroon, Amsterdam** Nanda en Richard Verbeek, Austerlitz**Gemeente Leerdam**R.P.Kemper** G.J. Levels**C. van Stapele-de Kleine**Sander Meijerin**Ditte Bakker, Friesland** Antoinette Muller- van der Berg** H.S. Frencken**Griffioen Management B.V.** Opbrengst veiling kunstwerken van Sander Meijerink, waarvoor heel hartelijk dank!**Lollypop kindermode Eiondhoven** L.C. de Goederen**Sander Heikens**Daan Bollinger**R.Donders & F. van der Eijl**A.P. van der Knaap jr. **famm. Muller- van der Berg**K. Hordijk & H. Hordijk**R. Arbous & E. Arbous**mw. M.A.M. van Bekkum** L.Kuik**Wenie Mooi**Jacintha Zoon, Podotherapie elisabeth, Alkmaar** Wibo van der Heide, Utrecht**M.J.S. van Zee**Arjen Maes**Aafke en Martijn Boot, Hilversum **Whitley Bruggink**

School de Verrekijker uit Kedichem heeft eveneens een royale bjdrage geleverd die met behulp van een stand op de vrijmarkt in Kedichem is opgehaald. We willen de ouderraad, de leerkrachten, ouders en natuurlijk de kinderen hartelijk danken voor hun inzet.

De van Reenenschool in Bergen (nh) draagt ons project een warm hart toe. Samen met de leerlingen, veel enthousiaste leerkrachten en ouders wordt er geld ingezameld voor ons project. De sponsoring komt tot stand door de verkoop en veiling van zelfgemaakte kunst (met extra dank aan juf Mieke!) en vlak voor het vertrek van ons team wordt een sponsorloop gehouden door de kinderen. Hieronder ziet een indruk van de inspanningen en resulaten van de leerlingen van de van Reenenschool die inmiddels al een maand en ook nog komende maand druk bezig zijn hun creativiteit aan wenden voor het goede doel!! Waarvoor alvast hartelijk dank aan alle leerlingen en docenten die zich tot de hersftvakantie inzetten.

Deze grote doeken (100*100 cm) werden op
14 oktober per opbod verkocht.










































Er werden op 14 oktober zo'n 18 doeken geveild, en op de braderie werden zelf gemaakte volgelhuisjes, geglazuurde schalen, handbeschilderde olielampjes en meer creativiteit verkocht, het succes was enorm overweldigend.

Er werden zelf doeken oor meer dan 600 euro (!!!) verkocht, de kinderen joelden van trots dat hun kunst zoveel opbracht.

Naast de braderie en veilng is vrijdag 16 oktober ook nog een sponsorloop gehouden op de van Reenenschool, de kinderen hebben zich in het zweet gerend om zoveel mogelijk rondjes voor ons doel te rennen. De opbrensgt van de braderie, veilng en sponsorloop benadert volgens de eerste schattingen 10.000 (!!!) euro.

De verantwoording van de uitgaven die we zullen doen in Cambodja wordt verzorgd door een van onze vrienden, Leen van Eijk welke controller is van beroep. Een overzicht zal na terugkomst op deze site te zien zijn.

Meer dan tien winkels, showrooms en / of horeca hebben de doeken van de kinderen van de van Reenenschool tentoongesteld als hierboven waarvoor ook onze hartelijke dank.

Hieronder is het verslag geplaatst van ons hulpproject in India, voorjaar 2007. Door het lezen van dit verslag krijgt u een idee over onze werkzaamheden en onze aanpak.
Ons hupverleningsproject in Mumbai (Bombay) 2007 het verslag:

Bij aankomst in Nareshwadi ( 100 km van Mumbai / Bombay) bleek al snel dat onze komst absoluut geen overbodige luxe was. De afgelopen 16 jaar (!) was er geen tot nauwelijks onderhoud gepleegd.










Het gebrek aan onderhoud uitte zich onder andere in niet functionerende riolering, de rioollucht hing door het gehele weeshuis.
De menselijke uitwerpselen waren het laatste decennium 'vastgekoekt' aan de toilet- en wasruimtes.

Voor;

Na!
In plaats van de riolering te repareren zijn in het verleden de ramen dicht getimmerd om te voorkomen dat het lekkende rioolwater van de eerste verdieping de lager gelegen ruimtes binnen stroomde. Door gebrek aan elektriciteit / verlichting was schoonmaken geen optie. Er is maar één schoonmaker op 400 kinderen!!!

De aftimmering wordt door ons verwijderd,eindelijk licht en lucht!!

De waterleiding functioneerede evenmin waardoor de kinderen met zware melkbussen was-water moesten sjouwen.

Rondom het weeshuis waren paden van modder, zand en puin waardoor beschadigingen en daardoor infecties aan voeten veel voorkwamen.

Het koken op houtsvuur in de keuken (met lekkend dak) resulteerde in een eetzaal vol rook en muren die zwart waren geblakerd van de roetaanslag.

De verveloze slaapzalen gaven een macaber beeld van de omstandigheden waar de kinderen moesten slapen, toch maakten de meeste van hen absoluut geen ongelukkige indruk.

Al snel werd ons duidelijk dat we niet teveel met de directie moesten bespreken. Bij iedere vraag werd weer ('In the near future') contact opgenomen met een hoger kaderlid die dan op zijn beurt op dat moment voorlopig (i.i.g. niet binnen 24 uur) bereikbaar was. Alle intitiatief hebben we met elkaar, Rolf, Maarten, Rogier en Maarten genomen en zonder verder overleg aangepakt. Deze aanpak leverde resultaat op en dat was méér dan een druppel op de gloeiende plaat.

We hebben de defecte waterleding hersteld in de toilet - en was- gelegeheden.

Voor het eerste in het bestaan van het weeshuis konden de meisjes zichzelf douchen op hun afdeling.
We hebben het riool hersteld waardoor de putlucht die door het hele gebouw hing binnen de kortste keren afnam.
De oude buiten-wasplaats hebben we in ere hersteld en 5 extra kranen en een veranda geplaatst tegen de brandende zon. De kinderen kunnen nu schoon de eetzaal in, hetgeen de hygiene zeer ten goede komt. Handen en voeten wassen voor het eten was niet mogelijk .
De riolering was namelijk afgesloten ivm rioool-lucht overlast voor een in de buurt gelegen directie-verblijf. Dit directielid vond haar eigen gerief belangrijker dan dat van de weeskinderen.
Belangrijke looproutes hebben we voorzien van nieuwe, betonnen en of hardstenen paden om beschadigingen aan voeten te voorkomen. Ook kan daar nu beter worden schoongemaakt.













De oude vuurplaatsen zijn afgebroken en de eerste gaskookstellen zijn geplaatst. De lekkende daken in de keuken hebben we vervangen door nieuwe, stalen dakplaten. Met behulp van een tractor en veel lokale arbeiders hebben we een nieuwe rioleringsbuis van 110 meter aangelegd.


We hebben meer dan 2500 kg verf laten wegsauzen (drie lagen per ruimte) om de eetzaal, de slaapzalen, de klaslokalen de de buitengevel (ofwel het hele gebouw, binnen en buiten) op te frissen.

Voor......................... .........&..................Na!













Om te voorkomen dat de ratten en mussen de rijst voorraad opvraten hebben we grote afsluitbare bussen aangschaft.















Verder hebben we tandenborstels en (luizen) kammen gekocht voor de kinderen die deze niet hadden (ongeveer 40 van de 400). Voor op de slaapzalen en buiten hebben we afvalbakken aangeschaft om te trachten te bewerkstelligen dat niet al het vuil het raam uit gegooid wordt.

Dankzij uw sponsor-geld wat u heeft overgemaakt hebben we naast de hoogstnoodzakelijke aanpassingen / renovaties ok nog de kinderen kunnen verrassen. Door een lokale smid hebben we een oer-degelijke schommel en wip-wap laten maken. Het feest was compleet.

We hebben de reis en het werk dat we hebben verricht alle vier als zeer bijzonder ervaren. Dat kinderen drie keer per dag op de grond hun rijst eten en slapen op te (naar ons idee) te dunne matrasjes is niet zielig, het is daar normaal en zou ook niet veranderd moeten worden (al heb je voor dat je daar heen gaat misschien dat idee).
Wat schrijnend was en is, is het gebrek aan hygiene en het gebrek aan aandacht voor de kinderen. Op iedere honderd kinderen is minder dan 1 begeleider. Kinderen liggen vaak 's nachts te huilen op hun kleedje en er is (buiten de andere kinderen) niemand die hen troost, een aai over de bol geeft, laat staan een verhaaltje vertelt voor het slapen gaan.

De kinderen wassen hun eigen kleren, dus je kan je voor stellen dat de kinderen van 4 jaar er een stuk viezer bijlopen dan die van 10 jaar of ouder.

Ons bezoek heeft meer bijgedragen dan de spreekwoordelijke druppel op de gloeiende plaat, meer dan "the drop in the ocean", we hopen heel erg dat het een voorbeeld kan zijn voor mensen die twijfelen zoiets te doen, niet denken maar doen, aanpakken, organiseren, al is het alleen maar de aanwezigheid en de aandacht, spelletjes doen knuffelbeertjes brengen voor de allerjongsten, tandenborstel, kammetjes etc, het is voor weeskinderen over de hele wereld een wereld van verschil is onze mening.
We hopen dat jullie allemaal zijn overtuigd van het nut van jullie bijdrage!

>Onze nieuwste aanwinst: Yffi van den Berg
Hartelijke dank voor je aandacht, van Rolf, Maarten, Maarten, Yffi,Leen en Lars.